یادم  آمد ، هان،
   داشتم می گفتم ، آن شب نیز 
         سورت سرمای دی بیدادها می کرد .
                        و چه سرمایی ، چه سرمایی !
                                       باد برف و سوز و وحشتناک

...

خوان هشتم را 
من روایت می کنم اکنون ... ،
                                من که نامم ماث

هم چنان می رفت و می آمد.
هم چنان می گفت و می گفت و قدم می زد
            قصه است این ، قصه ، آری قصه ی درد است 
                                                             شعر نیست .
                                                         
          این عیار مهر و کین مرد و نامرد است ...